به نام آرامش دهنده قلب ها
به نظر خودم که چیز زیادی بلد نیستم (:
فقط یکم بلدم با لینوکس (عموما CentOS ) کار کنم. ولی عاشق لینوکسما !!!
یه چند سالی هم با دروپال کار کردم.از دروپال 6 و 7 گرفته تا جدیدا هم دروپال 8. جدید که میگم یک سالی میشه درگیرشم ولی لعنتی خیلی جدیده هنوز خیلی دیگه جا داره. ولی دوسش دارما !!!!
کلا پروژه های متن باز (OpenSource) انتخاب می کنم برای 99 درصد کارهام. مگر اونایی که بهم واگذار می کنند به صورت بی رحمانه ):
جامعه متن باز دوست داشتنیه ها !!!!!
فکر کنم سال سوم دانشگاه بود که رفتم سمت پروژه های عملی توی آزمایشگاه لینوکس مرکز فناوری اطلاعات دانشگاه زیر نظر آقای مهندس سنایی عزیز. اولش که سختم بود. هم درس های دانشگاه هم کار عملی ولی کم کم شیرین شد. دوستم سعید هم بود. با هم کار می کردیم. از صبح ساعت 7 تا شب ساعت 9. بعضی ا زکلاس هام را هم نمی رفتم.(البته بد آموزی نداشته باشه ها !!!!!!)
مهم ترین چیزی که یادگرفتم از کار کردن داخل آزمایشگاه اینا بود :
1- هر چی که نمی دونی از گوگل بپرس. گوگل دوست واقعی همه ماست. البته ملاک حال فعلی سایت هاست. از آیندش خبر ندارم که.
2- شکست خوردن نشونه خیلی خوبیه. چون احتمالا داری به پیروزی نزدیک میشی. می دونی چرا ؟ چون شکست خوردن یعنی اینکه شروع کردی. همین خودش شروع برنده شدنه. دیدم که میگم (:
3- بهترین روش یادگرفتن یاد دادنه. از سعید دوستم گرفته تا دانشجوهای جدید. خیلی هم هیجان داره.
بعدش دیگه همه چی روتین شد.پروژه های متنوع = مشکلات عجیب و غریب = راه حل های خلاقانه = هیجان بیش تر = احساس رضایت از زندگی.
رفتم سربازی و اومدم سر کار. الانم دوباره دارم همونجا کار می کنم.مرکز فناوری اطلاعات دانشگاه صنعتی اصفهان.
توسعه دهنده و مدیر چندتا پروژه ام. راضی ام از خودم. کاش خدا هم راضی باشه.
دعام کنید. هر چی خدا بخواهد. ما که مکلف به انجام وظیفه ایم.